• بازرسی صنایع دستی

بازرسی فنی، ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎﺯی و درجه‌بندی کارگاه‌های ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ

  • ﺍرﺯﯾﺎﺑﯽ ﻣﺤﯿﻂ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ (ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﺍﻧﺒﺎر).
  • ﺍرﺯﯾﺎﺑﯽ ﻧﯿﺮوی ﻣﺎﻫﺮ ﺷﺎﻏﻞ.
  • ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺪﺍرک ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ.
  • ﺍرﺯﯾﺎﺑﯽ ﺍرﮔﻮﻧﻮﻣﯽ، ﺍﯾﻤﻨﯽ و ﻣﺨﺎﻃﺮﺍت ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺍﻓﺮﺍد ﺷﺎﻏﻞ.
  • ﺑﺮرﺳﯽ ماشین‌آلات و ﺍﺑﺰﺍرآﻻت ﺗﻮﻟﯿﺪی.
  • ﺍرﺯﯾﺎﺑﯽ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﻓﺮوش، بسته‌بندی، ﻣﻮﺍد ﺍوﻟﯿﻪ ﻣﺼﺮﻓﯽ و ﺯﻧﺠﯿﺮه تأمین.
  • مستندسازی کارگاه‌ها از بابت مهندسی ایمنی و بهداشت.
  • ﺑﺮآورد توانمندی‌های کارگاه‌ها و واحدهای تولید صنایع دستی.
  • ارائه اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه.

استانداردسازی کالاها و رشته‌ها

  • ﺗﺪوﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍرد ﻣﻠﯽ ﺍﯾﺮﺍن ﺟﻬﺖ رشته‌های ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ.
  • ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍردﺳﺎﺯی کارگاه‌های تولید ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ.
  • ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﮐﯿﻔﯽ ﮐﺎﻻﻫﺎی ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ ﺻﺎدرﺍﺗﯽ و ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ آن‌ها ﺑﺎ نیازمندی‌های ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍردﻫﺎی ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ.

بررسی کیفیت کالای تولید شده صنایع دستی

  • ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﻮﺍد ﺍوﻟﯿﻪ ﻣﺼﺮﻓﯽ.
  • ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺗﻮﻟﯿﺪی.
  • کنترل بسته‌بندی و حمل محصولات صنایع دستی
  • بررسی و استانداردسازی بسته‌بندی بر حسب نوع محصول.
  • بررسی و استانداردسازی بارگیری، حمل و تخلیه محصولات صنایع دستی.

ﻧﺸﺎﻧﻪﮔﺬﺍری محصولات

  • اعتبار بخشی محصولات.
  • ﺍﯾﺠﺎد ﺍﻣﻜﺎن ردﯾﺎﺑﯽ ﮐﺎﻻ و ﻣﺸﺨﺼﺎت آن.
  • ﺍﻣﻜﺎن دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ درﺟﻪ ﮐﯿﻔﯽ ﮐﺎﻻی ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه.
  • ﺍﻣﻜﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ ﮐﺎﻻی ﺍﺻﻞ و ﺗﺸﺨﯿﺺ ﮐﺎﻻی ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﻏﯿﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ.
  • شناسایی و ارزیابی تولید کنندگان جهت تخصیص تسهیلات و حمایت از آن‌ها.
  • دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺗﯿﺮﺍژ وﺍﻗﻌﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻓﺮوش.
  • ﺗﺴﻬﯿﻞ ﺍﻣﻮر ﺻﺎدرﺍﺗﯽ ﺻﻨﺎﯾﻊ دﺳﺘﯽ.
  • ﺍﻣﻜﺎن ﺍﯾﺠﺎد ﻧﺸﺎن ﺍﺻﺎﻟﺖ ﮐﺎﻻ.
  • ایجاد شناسنامه محصول.
  • حفظ مالکیت معنوی محصول.
  • ﺗﺴﻬﯿﻞ ﺍﻣﻮر ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ در دﺍﺧﻞ و ﺧﺎرج ﮐﺸﻮر.
  • آگاهی نسبی از قیمت‌های فروش کالا و کنترل قیمت‌ها در بازار.
  • ترغیب تمامی تولید کنندگان بدون مجوز به اخذ مجوز از سازمان.
  • تشویق مردم به استفاده از کالای مجوزدار برای سایر صنایع.
  • باز آموزی فرهنگ دیرینه صنایع دستی به مردم از طریق متن‌های ارسالی در پاسخ به استعلامات.

پلاک‌گذاری ادوات تولید

  • شناسنامه‌دار کردن ادوات تولید صنایع دستی.
  • امکان راستی آزمایی و بررسی اصالت محصولات.
  • شناسایی دقیق هنرمندان فعال جهت معرفی به بیمه و ایجاد پوشش بیمه‌ای برای آن‌ها.
  • تفکیک هنرمندان از فروشندگان و توزیع‌کنندگان.
  • امکان بررسی میزان تولید ماهانه و سالانه هر هنرمند.
  • هدفمند کردن بودجه‌های تخصیص یافته.
  • ﺗرغیب تمامی تولید کنندگان بدون مجوز به اخذ مجوز از سازمان.
  • امکان ایجاد تسهیلات نمایشگاهی داخل و خارج برای پلاک‌دارها.
  • کاهش نیاز به مراجعه حضوری کارشناسان صنایع دستی سازمان در آن استان به کارگاه‌های تولیدی.
  • عدم نیاز به مراجعه حضوری هنرمندان به سازمان پس از اجرای طرح به جهت اظهار عملکرد تولید.

بررسی طرح، رنگ، نقش و فرم‌های محصولات صنایع دستی

  • شناسایی صنایع دستی بومی هر منطقه.
  • بازیابی و احیای طرح‌های سنتی و نقوش فراموش شده هر منطقه.
  • ایجاد شناسنامه نقوش و طرح‌ها.
  • بررسی مفاهیم و وجه تسمیه نقوش.
  • عکاسی از نقوش و آنالیز تغییرات هر نقش.
  • امکان استفاده از نقوش جمع‌آوری شده در سایر صنایع و هنرها.
  • احیای پیام‌های فرهنگی، هویت، ویژگی‌ها، باورها و اسطوره‌های قومی و ملی.
  • حفظ مرزهای تفکیک اصالت محصولات صنایع دستی و جلوگیری از ادغام ناشیانه و ناخواسته این گرایش‌ها.
  • ایجاد تنوع در طرح و رنگ و نقش و فرم‌های رایج در استان مطابق با فرهنگ منطقه و ذائقه‌های حال حاضر.
  • شناسایی و جمع‌آوری اطلاعاتی مانند انواع نقوش و طرح‌های منطقه، رسته، نام اثرو کاربرد اثر.
  • شناسایی و جمع‌آوری اطلاعاتی مانند نام نقوش بکار رفته در اثر، نام محلی، خاستگاه اصلی، معنای نقش و علت بکارگیری نقوش در اثر.